Ongeveer 3 jaar geleden begon het met een onschuldig toernooitje in de Stroekeld gevolgd door een avondje limonade drinken bij de Kroon. Uitspraken als “Gung mooi”, “Wel mooi om te doen!” en “Nog ene met de jas an dah!” gaven aan dat het geslaagd was. Natuurlijk als regelrechte droeftoeters in de kwartfinale eruit, maar dat gaf niet. De trend was gezet. Diezelfde zomer nog de nodige uurtjes op het beachzand meegepikt bij de kroon of in Enter, bij de Elsgraven. Samen met Richelle en Ellis meegedaan aan een paar zowel beach- als indoortoernooien, met de bijhorende pieken en dalen. Plaatsen als: Kessel, Heerlen, Wanroij, maar ook de lokale toernooitjes in Wierden, Enter en Rijssen werden bijgewoond.

Toen was het tijd voor een stap verder, aanmelden bij de volleybal in Rijssen. Na lang te hebben gebrainstormd welke club we zouden kiezen, kwamen we via kennissen uit bij Rivo. We werden warm onthaald en onze eerste training was de derde helft. De feestelijke Rivo avond in de Blauwe Reiger was een beetje ons debuut. Dit debuut ging ons overigens beter af dan de eerste wedstrijd in de zaal. Maar ook tijdens dit feest werden de nodige fouten gemaakt, één persoon ging al snel naar de vloer. Veel mensen kwamen al een praatje doen “nieuw team, leuk! Veel succes”. Kortom, we voelden ons snel thuis.

De trainingen begonnen, we werden in het begin door Richelle, Ellis en Peppels getraind. Het duurde niet lang of Peppels kwam bij ons in het team. Omdat we halverwege het seizoen instroomden zat er geen competitie meer in. Dit begon het jaar erna, veel wisselende resultaten, en een bescheiden 6e plek was ons eindpunt. Ondertussen bezochten we de nodige wedstrijden, feesten en toernooitjes, we werden steeds getrouwer in het bezoeken van de Reggehal. Tijdens het uitgaan, wat de basis van ons succes is, wisten we iemand zo gek te krijgen om ons te coachen. Corwin, hierbij ook nog bedankt voor dit seizoen!

Vervolgens weer een feestavond, wat vervelend. Met als thema Hollywood. We gingen deze avond op de knieën, niet helemaal door de drank, maar om een trainster te verleiden voor het team. Met succes! De dame in kwestie kon de puppy oogjes die werden opgezet niet weerstaan en werd toegevoegd aan ons team. Eva, ook nog bedankt voor het leerzame seizoen! Overigens zijn we als team ook zo goed bevallen dat deze gouden combo nog een seizoen bij ons wil blijven, hier zijn we natuurlijk content mee!

De rest van de vereniging zat ook niet stil, de afgelopen seizoenen werden er veel hoogtepunten bereikt. Heren2 pakt de beker in een kolkende zaal, Dames6 werd kampioen en niet te vergeten Heren1 met promotie naar de eredivisie en vervolgens de 4e plaats! We volgden Dames1 actief, Heren3 werd bekeken, wanneer we tijd hadden kwamen we naar de Reggehal of ergens anders om al kijkende bij te leren en natuurlijk kabaal te maken. De nodige tosti’s, kaasstengels en Hertog-Jans werden bij Gabri verslonden, want toeschouwer zijn is een vak apart.

Dit seizoen gingen we een stuk beter van start dan het eerste. De trainingen hadden grote impact op ons spel en ook de leiding tijdens de wedstrijden was te merken. Het resulteerde in een rustiger spel, stabiliteit en een hoop punten. Op de een na laatste wedstrijdavond werd duidelijk dat we het kampioenschap zelf in de hand hadden. Familie en vrienden werden opgetrommeld om te komen kijken, en ach waarom niet, we maken een evenement aan op Facebook, zetten wat op Twitter en we kijken wel wie er komen.

Wat volgde was iets wat niemand uit het team durfde te voorspellen. Het begon met sommigen bij de Bahar, wedstrijdvoer. Daarna met de Rivo spelersbus, wat al een leuke ervaring bleek. Vervolgens een beetje warm worden, de spanning was bij de meesten wel aanwezig. Af en toe een blik op de tribune, en ja, het werd steeds voller! Toen we begonnen te spelen was het pas echt merkbaar hoeveel support we harden. Geschreeuw, schelle toeters en een zware knal van trommels. Het

kampioenschap werd vroeg op de avond al binnengehaald, de tegenstanders waren duidelijk onder indruk van de euforie wat van de Rivo fanaten kwam en konden niet in hun spel komen. De vreugde was er duidelijk en het applaus mocht er ook zeker zijn. De voorzitter mocht ook nog de nodige acties maken, maar het is duidelijk waarom hij voorzitter is. Na de wedstrijd konden we goed naar de tribune kijken, hij zat mooi vol, vlaggen, spandoeken en veel lachende gezichten. Het team keek elkaar aan, iedereen dacht hetzelfde: “wat mooi, wat mooi”. Na een lawaaiige toch door de kantine kwamen we in de hal aan, met een heuse prijsuitreiking. Verlegen schoven we door de deur en namen de prijzen en felicitaties in ontvangst, toch een mooie ervaring met al die mensen om ons heen.

In de kantine werd het verloren vocht bijgevuld en ook de mobieltjes stonden roodgloeiend van de felicitaties, tof! Na de nodige rondjes te hebben genoten, en wat uit de ‘vetviewer’ te hebben gegeten werd het tijd om naar huis te gaan, het einde van een topavond.

Wist u dat?

• We Jan van de Noort willen bedanken voor het maken van de foto’s.
• We de voorzitter en eigenlijk heel Rivo willen bedanken voor de bloemen, de champagne en de leuke manier van prijs uitreiken.
• We Corwin en Eva zeer hebben gewaardeerd dit seizoen, zowel binnen als buiten het veld!
• We iedereen die de tijd nam om te komen kijken via deze weg nogmaals willen bedanken.
• We ook de mensen die niet konden komen, maar toch meedachten ook bedanken.
• We met twee tassen minder thuis kwamen dan gepland, we daarom de shirtjes nog niet kunnen uitwassen.
• We hopen dat we volgend seizoen niet 3 x een nummer 7 in het veld hebben staan aan onze kant van het net.
• Sanne Peppels ons na dit seizoen gaat verlaten, Peppels bedankt!
• We Leon van de Noort nog willen bedanken voor het maken van dit filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=Uzf7J0JLUw8
   

Niek Zandvoort namens Rivo Recreanten Heren 1, tot ziens in de Reggehal!